ภาษาไทย (เหนือ)
ไม่เป็นไร = บ่เป๋นยั้ง
ขอบคุณมาก = ขอบใจ๋จั๊ดนัก , ยินดีจั๊ดนัก (คนแก่)
ฉัน : ข้าเจ้า / เปิ้น
เธอ : ตัวเอง / ตั๋ว
กินข้าว : กิ๋นเข้า
ไปเที่ยว : ไปแอ่ว
เชียงใหม่ : เจียงใหม่
โรงเรียน : โฮงเฮียน
ไม่... : บ่...
จริง : แต๊
รัก : ฮัก
มาก : นัก
คำกริยา
โกหก = วอก ขี้จุ๊
กิน = กิ๋น
ขี้เหนียว = ขี้จิ๊
คิด = กึ๊ด
เครียด = เกี้ยด
จริง = แต๊(เช่น "แต๊ก๊ะ" = "จริงหรอ")
เจ็บ = เจ๊บ
ใช้ = ใจ๊
ดู = ผ่อ
เด็ก = ละอ่อน
เที่ยว = แอ่ว
ทำ = ยะ(เช่น "ยะหยัง" = "ทำอะไร")
พูด = อู้
รัก = ฮัก
รู้ = ฮู้
วิ่ง = ล่น
สวมรองเท้า = ซุบแข็บ
สวยจังเลยนะ = งามหลายน้อ
สบายอกสบายใจ = ซว่างอกซว่างใจ๋
เหรอ = ก๊ะ
ให้ = หื้อ
อยาก = ไข
อร่อย = ลำ
อร่อยมาก = จ๊าดลำ
อย่าพูดมาก = จ๊ะไปปากนัก
อย่าพูดเสียงดัง = จ๊ะไปอู้ดัง
คำวิเศษณ์ และอื่นๆ
ก็ = ก่
โง่ = ง่าว
เช่น = เจ้น
ถึง = เถิง
ไม่ = หมะ(เช่น หมะใจ๊ = ไม่ใช้)
นะ = เน้อ(เช่น เน้อครับ = นะครับ)
เป็น = เป๋น
ใหญ่ = หลวง(เช่น "หูหลวง" = "หูใหญ่")
ทุก = กุ๊ (เช่น กุ๊ๆ คน= ทุกๆคน)
แบบนี้ อย่างนี้ = จะอี้
แบบนั้น อย่างนั้น = จะอั้น
คำนาม สรรพนาม
ฉัน = เปิ้น (สุภาพ) , ฮา(ไม่ค่อยสุภาพส่วนใหญ่ใชักับเพื่อนผู้ชาย)
เธอ = ตั๋ว(สุภาพ) , คิง(ไม่ค่อยสุภาพส่วนใหญ่ใชักับเพื่อนผู้ชาย)
เขา(สรรพนามบุรุษที่ 3) = เปิ้น
ปู่ย่าตายาย ลุงป้าน้าอา = อุ้ย (เช่น แม่อุ้ย ป้ออุ้ย)
ผู้ชาย = ป้อจาย
ผู้หญิง = แม่ญิง
พวกเขา = หมู่เขา
พวกเธอ = สูเขา (สุภาพ), คิงเขา(ไม่ค่อยสุภาพส่วนใหญ่ใชักับเพื่อนผู้ชาย)
พวกเรา = หมู่เฮา, เฮาเขา
พ่อ = ป้อ
พี่ชาย = อ้าย,ปี่
พี่สาว = ปี่
ยี่สิบบาท = ซาวบาท
ยี่สิบเอ็ด = ซาวเอ็ด
เรือน = เฮือน
โรงเรียน = โฮงเฮียน
กาด แปลว่า ตลาด
ตลาดไปทางไหน ก็ถามว่า "กาดไปตังได"
ซาวบาท แปลว่า ยี่สิบบาท
ข้าวงาย แปลว่า ข้าวเช้า
ข้าวตอน แปลว่า ข้าวกลางวัน
ข้าวแลง แปลว่า ข้าวเย็น
น้องคนงามกิ๋นข้าวแลงแล้วกา ถามว่า "คนสวยกินข้าวเย็นรึยัง"
ค้นหาคำศัพท์ คำเมือง
http://www.cm77.com/word/word_search.php
วิกิพีเดีย คำเมือง
http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%84%E0%B8%B3%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87
คำเมืองเป็นภาษาถิ่นที่ใช้ในภาคเหนือตอนบน หรือภาษาในอาณาจักรล้านนาเดิม มักจะพูดกันมากใน เชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน เชียงราย พะเยา น่าน ลำพูน ลำปาง ตาก และ แพร่
คำเมือง ภาษาพื้นบ้านมักจะมีสร้อยคำ
http://www.khonmuang.com/kumsoy.htm#สร้อยคำเกี่ยวกับกิริยา-อาการ
khonmuang.com 単語集
http://www.geocities.com/maeai2000/lang
อย่าแปลกใจคำว่า "กำเมือง" นะครับ
http://www.destinythai.com/index.php?lay=show&ac=article&Ntype=5
อู้กำเมือง 会話集
http://www.lannaworld.com/cgi/lannaboard/reply_topic.php?id=218
สรรพนาม คำเรียก
http://www.thaihealth.or.th/news.php?id=4837
เรียนรู้ภาษาเหนือง่ายๆ กันดีกว่า...
ตั๋วเมือง
http://se-ed.net/tua-mueng/index.html
คำว่า "ตั๋วเมือง" เป็นชื่อเรียกตัวอักษรที่ใช้กันในบริเวณภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย (ล้านนา)
Download Font Lanna
http://art-culture.chiangmai.ac.th/download/fontlanna/
สำนักส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ได้สร้างและพัฒนาชุดอักษรล้านนา (font lanna)
ไม่เป็นไร = บ่เป๋นยั้ง
ขอบคุณมาก = ขอบใจ๋จั๊ดนัก , ยินดีจั๊ดนัก (คนแก่)
ฉัน : ข้าเจ้า / เปิ้น
เธอ : ตัวเอง / ตั๋ว
กินข้าว : กิ๋นเข้า
ไปเที่ยว : ไปแอ่ว
เชียงใหม่ : เจียงใหม่
โรงเรียน : โฮงเฮียน
ไม่... : บ่...
จริง : แต๊
รัก : ฮัก
มาก : นัก
คำกริยา
โกหก = วอก ขี้จุ๊
กิน = กิ๋น
ขี้เหนียว = ขี้จิ๊
คิด = กึ๊ด
เครียด = เกี้ยด
จริง = แต๊(เช่น "แต๊ก๊ะ" = "จริงหรอ")
เจ็บ = เจ๊บ
ใช้ = ใจ๊
ดู = ผ่อ
เด็ก = ละอ่อน
เที่ยว = แอ่ว
ทำ = ยะ(เช่น "ยะหยัง" = "ทำอะไร")
พูด = อู้
รัก = ฮัก
รู้ = ฮู้
วิ่ง = ล่น
สวมรองเท้า = ซุบแข็บ
สวยจังเลยนะ = งามหลายน้อ
สบายอกสบายใจ = ซว่างอกซว่างใจ๋
เหรอ = ก๊ะ
ให้ = หื้อ
อยาก = ไข
อร่อย = ลำ
อร่อยมาก = จ๊าดลำ
อย่าพูดมาก = จ๊ะไปปากนัก
อย่าพูดเสียงดัง = จ๊ะไปอู้ดัง
คำวิเศษณ์ และอื่นๆ
ก็ = ก่
โง่ = ง่าว
เช่น = เจ้น
ถึง = เถิง
ไม่ = หมะ(เช่น หมะใจ๊ = ไม่ใช้)
นะ = เน้อ(เช่น เน้อครับ = นะครับ)
เป็น = เป๋น
ใหญ่ = หลวง(เช่น "หูหลวง" = "หูใหญ่")
ทุก = กุ๊ (เช่น กุ๊ๆ คน= ทุกๆคน)
แบบนี้ อย่างนี้ = จะอี้
แบบนั้น อย่างนั้น = จะอั้น
คำนาม สรรพนาม
ฉัน = เปิ้น (สุภาพ) , ฮา(ไม่ค่อยสุภาพส่วนใหญ่ใชักับเพื่อนผู้ชาย)
เธอ = ตั๋ว(สุภาพ) , คิง(ไม่ค่อยสุภาพส่วนใหญ่ใชักับเพื่อนผู้ชาย)
เขา(สรรพนามบุรุษที่ 3) = เปิ้น
ปู่ย่าตายาย ลุงป้าน้าอา = อุ้ย (เช่น แม่อุ้ย ป้ออุ้ย)
ผู้ชาย = ป้อจาย
ผู้หญิง = แม่ญิง
พวกเขา = หมู่เขา
พวกเธอ = สูเขา (สุภาพ), คิงเขา(ไม่ค่อยสุภาพส่วนใหญ่ใชักับเพื่อนผู้ชาย)
พวกเรา = หมู่เฮา, เฮาเขา
พ่อ = ป้อ
พี่ชาย = อ้าย,ปี่
พี่สาว = ปี่
ยี่สิบบาท = ซาวบาท
ยี่สิบเอ็ด = ซาวเอ็ด
เรือน = เฮือน
โรงเรียน = โฮงเฮียน
กาด แปลว่า ตลาด
ตลาดไปทางไหน ก็ถามว่า "กาดไปตังได"
ซาวบาท แปลว่า ยี่สิบบาท
ข้าวงาย แปลว่า ข้าวเช้า
ข้าวตอน แปลว่า ข้าวกลางวัน
ข้าวแลง แปลว่า ข้าวเย็น
น้องคนงามกิ๋นข้าวแลงแล้วกา ถามว่า "คนสวยกินข้าวเย็นรึยัง"
ค้นหาคำศัพท์ คำเมือง
http://www.cm77.com/word/word_search.php
วิกิพีเดีย คำเมือง
http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%84%E0%B8%B3%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87
คำเมืองเป็นภาษาถิ่นที่ใช้ในภาคเหนือตอนบน หรือภาษาในอาณาจักรล้านนาเดิม มักจะพูดกันมากใน เชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน เชียงราย พะเยา น่าน ลำพูน ลำปาง ตาก และ แพร่
คำเมือง ภาษาพื้นบ้านมักจะมีสร้อยคำ
http://www.khonmuang.com/kumsoy.htm#สร้อยคำเกี่ยวกับกิริยา-อาการ
khonmuang.com 単語集
http://www.geocities.com/maeai2000/lang
อย่าแปลกใจคำว่า "กำเมือง" นะครับ
http://www.destinythai.com/index.php?lay=show&ac=article&Ntype=5
อู้กำเมือง 会話集
http://www.lannaworld.com/cgi/lannaboard/reply_topic.php?id=218
สรรพนาม คำเรียก
http://www.thaihealth.or.th/news.php?id=4837
เรียนรู้ภาษาเหนือง่ายๆ กันดีกว่า...
ตั๋วเมือง
http://se-ed.net/tua-mueng/index.html
คำว่า "ตั๋วเมือง" เป็นชื่อเรียกตัวอักษรที่ใช้กันในบริเวณภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย (ล้านนา)
Download Font Lanna
http://art-culture.chiangmai.ac.th/download/fontlanna/
สำนักส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ได้สร้างและพัฒนาชุดอักษรล้านนา (font lanna)
PR
この記事にコメントする
- ABOUT
ブログ2
- カテゴリー
- ブログ内検索