เสนียด

เสนียด ๓ [สะเหฺนียด] ว. จัญไร, อัปมงคล, เช่น อย่าทำตัวเป็นเสนียด แผ่นดิน.

“ถ้ามันจบจริง ฉันจะไปทำบุญล้างเสนียดเก้าวัด แต่ฉันรู้ว่ามันยังไม่จบ”