หลงน้ำคำ

“หลงน้ำคำ”

ดื่มด่ำคำหวามหวานนานจนเพ้อ
แม้หลับฝันยังละเมอถึงเธอพร่ำ
ถ้อยสำเนียงซ่านซึ้งตรึงใจจำ
หลงน้ำคำเธอเสียแล้วแม่แก้วตา

เพียงแผ่วๆ เบาๆ เร้าใจติด
ไม่อยากคิดถึงสิ่งไหนอันไกลกว่า
เสียงไหวๆ อ่อนๆ อ้อนวาจา
ปรารถนาอื่นใดไม่อยากมี

คำว่ารัก ว่ารัก ออกจากปาก
ดั่งศรปักสลักไว้ยากหน่ายหนี
หากเธอหมายเข่นฆ่าพร่าชีวี
ก็คงยอมแต่โดยดีวจีกรรม

เพลงไพเราะใดๆ ในโลกนี้
ไม่ไพเราะเท่าวาทีที่เธอพร่ำ
เพียงกระซิบว่าคิดถึงแค่หนึ่งคำ
ดั่งลำนำมีทำนองร้องบรรเลง

ขออยู่นิ่งไม่ไหวติงอิงแอบชิด
เคียงข้างเธอแนบสนิทไม่คิดเคร่ง
ถ้อยสำเนียงเสียงแห่งเธอเพ้อบทเพลง
เท่านี้เอง อื่นใดๆ เลิกใฝ่ปอง

http://www.oknation.net/blog/wunwarinya07/2007/12/21/entry-2