ให้เกียรติ

ให้เกียรติ สำหรับผมเวลาพูด คือ จะด่า ก็อย่าด่าต่อหน้าคนอื่น มันอาย

การที่ปฏิบัติกับใครซักคน โดยใช้ความเคารพ ในตัวคนนั้น

สุภาพ มีมารยาทสมควรแก่บุคคล กาล และสถานที่

การให้เกียรติกับคนอื่น ก็คือ มารยาทสังคม รู้ว่าเวลาไหนควรแสดงออกแบบไหนกับอีกฝ่ายโดยรู้กาลรู้เวลา
อยากมีคนให้เกียรติเรา ก็ต้องให้เกียรติผู้อื่น ทำตัวให้น่าเคารพ อยากให้คนอื่นปฏิบัติกับเราอย่างไรก็ปฎิบัติต่อเขาอย่างนั้นด้วย

https://pantip.com/topic/30921181

มโน อย่ามโน

มโน เป็นคำนามแปลว่า "ใจ"
แต่ในปัจจุบัน คนไทยนำคำนี้มาใช้เป็นกริยา ซึ่งน่าจะหมายถึง "สร้างมโนภาพ" (มโนภาพ = ความคิดเห็นเป็นภาพขึ้นในใจ)
กรณีนี้คำว่ามโนถือเป็นศัพท์สแลงครับ

สแลงปัจจุบัน มโน = จินตนาการ, imagine, จิ้น, เพ้อเจ้อ อะค่ะ

ต้นตอมาจากเว็บกะเทย เหมือนคำว่าโลกสวย
มะโน เดิมแปลว่า ใจ แต่แสลงคือจินตนาการ คิดลึก คิดไปเอง คิดเข้าข้างตัวเอง ฝันเฟื่อง ฯลฯ

http://pantip.com/topic/32516368

ทำไรอยู่

ผู้หญิงถาม ทำไรอยู่

ถ้ายังอยู่ในช่วงจีบกันใหม่ๆ มันคือ เป็นห่วงเป็นใย เหมือนคอยเอาใจใส่ดูแลกัน
ถ้าหลังจากแต่งงานกันแล้ว มันคือ การโทรมาตามจิก ตามเช็ค เป็นความน่าเบื่อ น่ารำคาญ ไม่ยอมให้มีความเป็นส่วนตัว

ตอบไปว่า กำลังคิดถึงเธออยู่

ถ้าคนทั่วไปถามก้คงไม่คิดไร
แต่ถ้าคนที่เราคิดอะไรด้วยถามเนี้ย คำว่า ทำอะไรอยู่เราก็ตีคงามไปได้ไกล
แต่เราว่าเค้าอยากชวนคุยค่ะ

ชวนคุยทั่วไป เวลาเราคุยกับใครเราก็มักจะถาม จะตอบไม่ตอบก็ได้ไม่ได้ซีเรียส
แต่ถ้าจีบๆ กันอยู่ก็คงอยากรู้แบบต้องการคำตอบ ทำอะไรอยู่กับใครที่ไหน ทำนองนี้

ไม่รู้จะพูดอะไร จริง ๆ ก็ไม่ได้อยากฟังคำตอบนัก

เราใช้คำนี้เวลาคุยกับคนที่เราแอบชอบเหมือนกันค่ะ
ก็ถามไปก่อนเผื่อเขาไม่ว่าง เราก็ไม่อยากรบกวน

เท

หากไม่นับคำแปลตามพจนานุกรมที่แปลไว้ว่า เท = ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป

“เท” จะแปลว่า “โดนทิ้ง” (หรือ “ไม่สนใจ)

ส่วนการใช้คำๆ นี้จะมีอยู่หลากหลายสถานการณ์ เช่น
โดนเพื่อนเท = โดนเพื่อนทิ้ง
วันนี้(ชื่อเพื่อน) ” เท ” พวกเรา = วันนี้ (ชื่อเพื่อน) มันทิ้ง (หรือหนี) พวกเรา
กรณีความสัมพันธ์ อาจเป็นรูปแบบของการ “อ่อย” แล้วพออีกฝ่ายสนใจ ก็“เท” (ทิ้ง หรือ ไม่สนใจ )
หรือ สถานการณ์ที่มีการคบหากันแบบลองดูไปเรื่อยๆ แต่พอใกล้จะถึงคำว่า “แฟน” อีกฝ่ายอาจจะรู้สึกว่ายังไม่ใช่ ก็ตัดสินใจ “เท”

ลำไย

ลำไย เป็นคำจิกกัดระหว่างเพื่อน เมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเริ่มรำคาญในความเรื่องเยอะ มีข้อแม้ร้อยแปดพันเก้า หรือคนที่ทำอะไรยืดยาด ช้า สรุปแล้ว ลำไย คือคำจิกกัดคนที่ทำตัวเชื่องช้าได้น่ารำคาญ

ตัวอย่าง….อยู่ไหนแล้วววว อาบน้ำรึยัง? หล่อน….ลำไยอยู่นั่นแหละ คนอื่นเขาไปถึงไหนกันแล้ว มัวแต่หวานเย็นอยู่นั่นแหละ

สาระแน

おせっかいの、でしゃばりな、ぶしつけな
[v.] meddle ちょっかいを出す、首を突っ込む
[syn.] แส่
หมายเหตุ
แส่ไม่เข้าเรื่อง, สู่รู้ไม่เข้าเรื่อง
ตัวอย่างประโยค
ทำไมเธอจะต้องสาระแนเอาเรื่องที่บ้านไปพูดให้คนอื่นฟังด้วย

ชอบเข้าไปยุ่งในเรื่องของคนอื่น, ชอบเข้าไปยุ่งในเรื่องที่มิใช่หน้าที่ของตน  [ตัวอย่าง ▲]
เขากำลังทำงานกันอยู่ดี ๆ ก็สาระแนเข้าไปทำงานเขาเสีย

ยุแหย่ให้เขาผิดใจกัน, ยุยงให้เขาแตกกัน  [ตัวอย่าง ▲]
พูดอะไรให้ฟัง ก็สาระแนไปบอกเขาหมด

เสี่ยว

มันจะเป็นอารมณ์ประมาณว่า เล่นมุกแป้กๆออกมา เล่นมุกจับหญิงที่มันน้ำเน่าๆ นั่นคือเสี่ยว
แบบจะอ้วก แบบน่ารักๆ

อะไรที่มันดูแล้ว บ้านนอก หรือ ตกยุคไง
แต่งตัวเห่ยๆ หน้ากะโหลกๆ ทำตัวลาวๆ

เสี่ยว ภาษาอิสาน แปลว่า เพื่อน เพื่อนสนิท มิตรสหาย
เพื่อน คนอีสานกะคนเหนือเขาเรียกเพื่อน ๆ ว่าเสี่ยว
เพื่อนรัก เพื่อนเกลอ

เสี่ยว แท้จริงแล้วเป็นชื่อของพิธีอย่างหนึ่งเรียกว่า การผูกเสี่ยวหรือพิธีผูกเสี่ยว จัดเป็นประเพณีเก่าแก่และดีงามพิธีหนึ่งของชาวภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

เหวี่ยง

ประมานว่า อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ
ทำตัว เหวี่ยงๆ จะว่าไป ก็คล้ายวีน มั้งคะ

''เหวี่ยง'' ที่ว่า หมายถึงอาการวีนใส่ เวลาที่เจออไรไม่ถูกใจ ไม่สบอารมณ์ ทั้ง คำพูด การกระทำ คำถาม ที่ฟังแล้วแทงใจ แสดงออกมาทั้งทางด้าน หน้าตา อารมณ์ กริยา เช่นกัน ส่วนใครกันหนอ ที่เคยแสดงอาการ ''เหวี่ยง'' ให้เห็น มันต้องไปหาเรื่องด้วยกันจ้า

คุกคาม

[v.] threaten
[syn.] ขู่,กดขี่,ข่มเหง
[ant.] ปลอบขวัญ
หมายเหตุ
แสดงอำนาจด้วยกิริยาหรือวาจาให้หวาดกลัว, ทำให้หวาดกลัว
ตัวอย่างประโยค
เขาจ้างนักเลงไว้คุกคามบุคคลที่ขัดขวางแผนการหรือผลประโยชน์ของตน

ก. แสดงอํานาจด้วยกิริยาหรือวาจาให้หวาดกลัว ทําให้หวาดกลัว เช่น ภัยคุกคาม ในบทกลอนใช้ว่า คุก ก็มี เช่น ไป่ขู่ไป่คุก ไป่รุกรุมตี. (สมุทรโฆษ).

ก. ขู่จะทำร้าย.
------------------------------------------------------------------------------------------------

เกรงจะได้รับอันตรายจากการถูกคุกคามความปลอดภัยจากคนเร่ร่อนเหล่านี้

คะนอง

ก. แสดงอาการร่าเริง คึก ลําพอง ไม่สุภาพ

พูดหรือทําเกินขอบเขต เช่น คะนองปาก คะนองมือ

เรียกอาการของฟ้าที่มีเสียงลั่นเปรี้ยง ๆ ว่า ฟ้าคะนอง.

วัยรุ่นคะนอง