ภาษาไทย (ใต้)

http://school.obec.go.th/nangtalung/langtai.htm

http://www.trangzone.com/pasa.php

ภาษาไทย (เหนือ)

ภาษาไทย (เหนือ)

ไม่เป็นไร = บ่เป๋นยั้ง
ขอบคุณมาก = ขอบใจ๋จั๊ดนัก , ยินดีจั๊ดนัก (คนแก่)
ฉัน : ข้าเจ้า / เปิ้น
เธอ : ตัวเอง / ตั๋ว
กินข้าว : กิ๋นเข้า
ไปเที่ยว : ไปแอ่ว
เชียงใหม่ : เจียงใหม่
โรงเรียน : โฮงเฮียน
ไม่... : บ่...
จริง : แต๊
รัก : ฮัก
มาก : นัก


คำกริยา

โกหก = วอก ขี้จุ๊
กิน = กิ๋น
ขี้เหนียว = ขี้จิ๊
คิด = กึ๊ด
เครียด = เกี้ยด
จริง = แต๊(เช่น "แต๊ก๊ะ" = "จริงหรอ")
เจ็บ = เจ๊บ
ใช้ = ใจ๊
ดู = ผ่อ
เด็ก = ละอ่อน
เที่ยว = แอ่ว
ทำ = ยะ(เช่น "ยะหยัง" = "ทำอะไร")

พูด = อู้
รัก = ฮัก
รู้ = ฮู้
วิ่ง = ล่น
สวมรองเท้า = ซุบแข็บ
สวยจังเลยนะ = งามหลายน้อ
สบายอกสบายใจ = ซว่างอกซว่างใจ๋
เหรอ = ก๊ะ
ให้ = หื้อ
อยาก = ไข
อร่อย = ลำ
อร่อยมาก = จ๊าดลำ
อย่าพูดมาก = จ๊ะไปปากนัก
อย่าพูดเสียงดัง = จ๊ะไปอู้ดัง

คำวิเศษณ์ และอื่นๆ

ก็ = ก่
โง่ = ง่าว
เช่น = เจ้น
ถึง = เถิง
ไม่ = หมะ(เช่น หมะใจ๊ = ไม่ใช้)
นะ = เน้อ(เช่น เน้อครับ = นะครับ)
เป็น = เป๋น
ใหญ่ = หลวง(เช่น "หูหลวง" = "หูใหญ่")
ทุก = กุ๊ (เช่น กุ๊ๆ คน= ทุกๆคน)
แบบนี้ อย่างนี้ = จะอี้
แบบนั้น อย่างนั้น = จะอั้น

คำนาม สรรพนาม
ฉัน = เปิ้น (สุภาพ) , ฮา(ไม่ค่อยสุภาพส่วนใหญ่ใชักับเพื่อนผู้ชาย)
เธอ = ตั๋ว(สุภาพ) , คิง(ไม่ค่อยสุภาพส่วนใหญ่ใชักับเพื่อนผู้ชาย)
เขา(สรรพนามบุรุษที่ 3) = เปิ้น
ปู่ย่าตายาย ลุงป้าน้าอา = อุ้ย (เช่น แม่อุ้ย ป้ออุ้ย)
ผู้ชาย = ป้อจาย
ผู้หญิง = แม่ญิง
พวกเขา = หมู่เขา
พวกเธอ = สูเขา (สุภาพ), คิงเขา(ไม่ค่อยสุภาพส่วนใหญ่ใชักับเพื่อนผู้ชาย)
พวกเรา = หมู่เฮา, เฮาเขา
พ่อ = ป้อ
พี่ชาย = อ้าย,ปี่
พี่สาว = ปี่
ยี่สิบบาท = ซาวบาท
ยี่สิบเอ็ด = ซาวเอ็ด
เรือน = เฮือน
โรงเรียน = โฮงเฮียน


กาด แปลว่า ตลาด
ตลาดไปทางไหน ก็ถามว่า "กาดไปตังได"
ซาวบาท แปลว่า ยี่สิบบาท
ข้าวงาย แปลว่า ข้าวเช้า
ข้าวตอน แปลว่า ข้าวกลางวัน
ข้าวแลง แปลว่า ข้าวเย็น

น้องคนงามกิ๋นข้าวแลงแล้วกา ถามว่า "คนสวยกินข้าวเย็นรึยัง"


ค้นหาคำศัพท์ คำเมือง
http://www.cm77.com/word/word_search.php

วิกิพีเดีย คำเมือง
http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%84%E0%B8%B3%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87
คำเมืองเป็นภาษาถิ่นที่ใช้ในภาคเหนือตอนบน หรือภาษาในอาณาจักรล้านนาเดิม มักจะพูดกันมากใน เชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน เชียงราย พะเยา น่าน ลำพูน ลำปาง ตาก และ แพร่

คำเมือง ภาษาพื้นบ้านมักจะมีสร้อยคำ
http://www.khonmuang.com/kumsoy.htm#สร้อยคำเกี่ยวกับกิริยา-อาการ
khonmuang.com　単語集

http://www.geocities.com/maeai2000/lang
อย่าแปลกใจคำว่า "กำเมือง" นะครับ

http://www.destinythai.com/index.php?lay=show&ac=article&Ntype=5
อู้กำเมือง　会話集

http://www.lannaworld.com/cgi/lannaboard/reply_topic.php?id=218
สรรพนาม คำเรียก

http://www.thaihealth.or.th/news.php?id=4837
เรียนรู้ภาษาเหนือง่ายๆ กันดีกว่า...


ตั๋วเมือง
http://se-ed.net/tua-mueng/index.html
คำว่า "ตั๋วเมือง" เป็นชื่อเรียกตัวอักษรที่ใช้กันในบริเวณภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย (ล้านนา)

Download Font Lanna
http://art-culture.chiangmai.ac.th/download/fontlanna/
สำนักส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ได้สร้างและพัฒนาชุดอักษรล้านนา (font lanna)

ภาษาไทย (อีสาน)

ภาษาไทย (อีสาน)
http://www.baanmaha.com/forums/index.php/topic,8109.0.html

ภาษาถิ่นอีสาน แปลเป็นภาษากลาง
ก. - - -
กะซาง ช่างเถอะ
กะด้อ กะเดี้ย อะไรกันนักหนา
กินเข่าสวย รับประทานอาหารกลางวัน
เกิบ รองเท้าแตะ
กินดอง เลี้ยงฉลองสมรส กะเลิงเบิ๊บ ยายเฉิ่ม,คนสติไม่ดี
กะจังว่า ก็นั่นน่ะสิ กองอ้วกย้วก ลักษณะคนล้มทรุดตัวลงกองกับพื้น
เกี้ยงตั๊บ หมดเกลี้ยง กินข่าวสวย รับประทานอาหารกลางวัน
กัดแข้วบืน กัดฟันสู้ เกือหมู ให้อาหารหมู (หรือสัตว์ชนิดอื่นก็ได้)
ข. - - -
เข็ดแข่ว เสียวฟัน
ขี้ตั๋ว โกหก,พูดไม่จริง ขี้ตะแร้ รักแร้
ขี้หินแฮ หินลูกรัง ข่อยกับเจ้า ฉันกับเธอ
ขี้โก๊ะ จิ้งเหลน, จิ๊กโก๋ ขี้เกี้ยม จิ้งจก
ขนคิงลุก ขนลุก ข่อยกั๊บเจ้า ฉันกับเธอ
ขะหยอน มิน่าล่ะ ขี้เมี่ยง สนิม
ขี้เดียด ขยะแขยง, น่ารังเกียจ
ค. - -
เคียด โกรธ,งอน คนมะลำมะลอย คนเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ
คักอีหลี สะใจจริงๆ คนบ่เคียม คนซุ่มซ่าม
คอง (ภาษาอีสานตอนบน) รอคอย เคียม สุภาพเรียบร้อย
เคียด โกรธ คึดฮอด คิดถึง
เคิกกัน คลาดกัน (อีสานตอนบน) คำคิง สัมผัส,แตะตามเนื้อดูว่าตัวร้อนหรือไม่
คนมะลำมะลอย คนไม่น่าเชื่อถือ เอาแน่อะไรไม่ได้ คือเก่า เหมือนเดิม
คะมะ หยุดชะงักด้วยเหตุบังเอิญ
ง. - - -
งานดอง งานแต่งงาน งานเฮือนดี งานศพ
ไงกุ้ม ฝุ่นตลบ งอนตอ ท้ายทอย (อีสานบน)
งามโพดงามเหลือ งามแท้งามว่า สวยจริงสวยจัง สุดจะพรรณา ง้วกเบิ่ง เหลียวมอง
จ. - - -
เจ้า, ข่อย คุณ, ฉัน
จี่ ปิ้ง,ย่าง
จักแหล่ว ไม่รู้สิ จอบเบิ่ง แอบดู
จอก แก้ว
จั๊กกะเดียม จั๊กกะจี้
จาฮีต เป็นคำยืนยันถึงความจริง,แน่นอน
ใจฮ้าย โกรธ,โมโห
จังได๋ แบบไหน,ยังไง
จาวขาย ประกาศขาย
แจบใจ มั่นใจ,สนิทใจ
ใจออก ถอดใจ,ท้อถอย
จือ จำ,เข็ด
โจงโปง โล่ง,ว่างเปล่า
จอกน้ำ แก้วน้ำ
ซ.
ซอกหา ค้นหา,ตามหา
โซนแซว เอะอะ,เสียงดัง
ซ่า ช้า
ซั่นแหล่ว ก็ว่างั้นแหล่ะ
ซะซาย กระจัดกระจาย
ซุมเข่าแลง สังค์สรรค์มื้อเย็น
ซัง เกลียด
ซุ ก้นทะลุ
เซือ เชื่อ
ซอมใจ ตรอมใจ
เซาจุ๊ดปุ๊ด หยุดทันที,หายทันควัน
ซอยแน ช่วยด้วย
แซวซะ เสียงดัง,อึกกะทึก คึกโครม
ซุมแซว รื่นเริง,สังสรรค์ . .
ด. - - -
ดังไฟ ก่อไฟ
โดน นาน
ต. - - -
ตะพึดตะพือ ไม่บันยะบันยัง
ตั้มอิด แรกเริ่ม.เริ่มต้น,ครั้งแรก,ทีแรก
ตาฮัก ตาแพง น่ารัก น่าเอ็นดู
แตกวึ่นๆ แตกตื่น
ตั่งนัง เก้าอี้,ม้านั่ง
ตะเว็น ดวงอาทิตย์
ตื่น ตกใจ!
ต้อดเข่ามา ขยับ,กระแซะๆๆๆ เข้ามาซิ
ตำหูก ทอผ้า
ติงคิง ขยับ, แตะต้องเนื้อตัว
เต้า ประชุม (อีสานตอนบน)
ตุ้มไว้ รวบรวม
ต้วยเบิ่ง แตะดู
ถ. - -
ถอกของแหล๋ว เทของเหลว
ถิ่ม ทิ้ง
โถงเสี่ย กระเป๋าเสื้อ(อีสานใต้) . .
ท. - - -
ม. - - -
มัก รัก, ชอบ
หมากมี่ ขนุน
หมากหุ่ง มะละกอ
หมากเขียบ น้อยหน่า
มุนอุ้ยปุ้ย แหลกละเอียด
แมนแท้ จริงแท้แน่นอน
แมนบ่ ใช่ไหม?
บ่แมน ไม่ใช่
มิดจีลี เงียบสนิท
มุ่น แหลกเป็นผุยผง,ละเอียดยิบ
หมู่เฮา กลุ่มเพื่อน
มืดตึ๊บ มืดแปดด้าน นึกอะไรไม่ออก
มิด เงียบ
หม่าเข่า แช่ข้าวเหนียวเพื่อเตรียมนึ่ง
มีแฮง สดชื่น,กระปรี้กระเปร่า
แมงงอด แมลงป่อง
เมือย เหนื่อย
มูลมัง มรดก
มักย่อง บ้ายอ
มะยิบ มะยอย เล็กๆน้อยๆ นิดๆหน่อยๆ
เมือบ้าน กลับบ้าน
น. - - -
นำไป ตามไป . .
บ. - - -
บ่ฮู้จักควม ไม่รู้ประสีประสา
บักหำ คำเรียกเด็กผู้ชาย
บาย จับต้อง,สัมผัส
บ่หัวซา ไม่ถือสา, ไม่ใส่ใจ
บ่จือ ไม่เข็ด
เบิ๊ด หมด
บักมี่ ขนุน
บักอึ ฟักทอง
บักทัน พุทธา
บักสีดา ฝรั่ง
บ่วง ช้อน
บักจก จอบ
บักเขียบ น้อยหน่า
บักนัด สับปรด
บืน ดัน, ดันทุรัง
ป. - - -
ปุ๊ด พุ่ง
เป็นตาอยากหัว น่าขำ, น่าขบขัน
เป่นต่าน๊าย น่าเบื่อหน่าย
เป็นตางึด น่าฉงน
แปน เอี่ยม,ราบคราบ
เป่นจั๊งบุญ เดชะบุญ
เป็นตางึ๊ด น่าฉงน
ปึก โง่,เรียนไม่เก่ง
ปิ้น กลับ,พลิก
พ. - - -
พอกะเทิน ไม่มากไม่น้อย ครึ่งๆกลางๆ
พ่อฮัก แม่ฮัก พ่อแม่บุญธรรม
พยาธิ์ฮ้าย โรคร้าย
พัดแต่ใด๋ เริ่มแรก,แต่ไหนแต่ไร
พอกำก่า ไม่มากไม่น้อย,ครึ่งๆกลางๆ,50:50
โพดเหลือ เหลือเกิน
ฟ. - -
ฟ้าว รีบเร่ง . .
ผ. - - -
ผักอีเลิศ ใบชะพลู
ผู้ข่า ข้าพเจ้า
ผู้จบ ผู้งาม คนสวย สมบูรณ์แบบ
ผักอีตู่ ใบแมงลัก
ย. - - -
ย่าน กลัว
ยามสวย ตอนสาย
ยางกิ๊นกิน อากัปกิริยาการเดินมุ่งตรงและเร่งด่วน
ล. - - -
ล่วง ถือวิสาสะ
เล่าแนเด้อ ขอเรียนเชิญเพื่อร่วมงาน
ลำลี่ ลำไล เซ้าซี้ มากเรื่อง
ลอยน้ำ ว่ายน้ำ
เลาะบ้าน ตะเวนตามหมู่บ้าน
ลุนหมู่ ทีหลังเพื่อน
ลูก กก ลูกคนโต
ว. . . .
เหว้าพื้น กล่าวถึง,พูดถึง
(เป็นการกล่าวนำของชาวอีสานตอนล่าง)
เหว้าดุ พูดมาก
เหว้ามวนซวนหัว พูดตลกขบขันน่าหัวเราะ
เหว้ามะลำมะลอย พูดจาเชื่อถือไม่ได้
ส. - -
สะหวอย อ่อนเพลีย, หมดแรง
สะออน ปลื้ม, น่าชมเชย
สะเดิด สะดุ้ง
เสี่ยว เพื่อน, มิตร
สีแหล่ สีน้ำเงินอมม่วง
สีบัว สีชมภู (ภาษาอีสานตอนบน)
โสเหล่ วิพากษ์ วิจารณ์
ส่ง กางเกง
ส่วง สีข้าง
สำมะปิ จิปาถะ
ส้นน่อง ส้นเท้า
สาด เสื่อ
เสื่อหมากกะแล่ง เสื้อคอกระเช้า
สำมะปิ จิปาถะ
สุกยู้ ผลักดัน
สำมะแจะ สาระแน
สุย เฉียด
สมา ขอขมา
ห. - - -
หนหวย หงุดหงิด,รำคาญ
หุ่ง สว่าง
ห่อย ห้อย,แขวน
ห่าว อาการสดชื่น,ตื่นตัว
หมากอึ ฟักทอง . .
ห้าง พัง,หย่าร้าง
หน่าล่า อาการเสียหน้า
หินส้ม สารส้ม
ห้อยอ้อนต้อน ห้อยระย้า
หย่ำ เคี้ยว
อ. - - -
อีหล่า คำเรียกเด็กผู้หญิง
ออนซอน น่าเอ็นดู
อีเกิ้ง ดวงจันทร์ อัง คับแคบ
อยากหัว น่าขัน น่าหัวเราะ
อยู่ดี มีแฮง สุขสบายดี สุขภาพแข็งแรง
อั่ง คับแคบ
ฮ. - -
โฮมตุ้ม ชุมนุม,รวมตัว
ฮู้เมือ รู้สึกตัว
ฮัก รัก
เฮา เรา
ฮำฮอน อาลัยอาวรณ์
ฮ้าย ดุ, ดุดัน, ต่อว่า ต่อขาน
เฮ็ดงาน ทำงาน
แฮง แรง
แฮกหมาน ประเดิม
ฮ้อน ร้อน


http://gotoknow.org/blog/bonlight/31664　คำศัพท์อีสานน่ารู้
http://gotoknow.org/blog/bonlight/31663　คำศัพท์อีสานน่ารู้ #2
http://gotoknow.org/blog/bonlight/31662　คำศัพท์อีสานน่ารู้ #3
http://gotoknow.org/blog/bonlight/31661　คำศัพท์อีสานน่ารู้ #4

เรียนรู้ภาษาอีสานง่ายๆ กันดีกว่า...
http://www.thaihealth.or.th/news.php?id=4861