ยึดมั่นถือมั่น

"สมน้ำหน้า เที่ยวไปยุ่งกับสามีคนอื่น นี่ยังน้อยไปนะ ถ้าเป็นหยีจะเอาให้เสียโฉมเลย" ศิรินธารเอ่ยด้วยแรงอารมณ์

"หยี...อย่าทำแบบนั้นนะลูก มันไม่คุ้มหรอกที่จะติดคุกเพราะอารมณ์ชั่ววูบ" กัลยาเตือนลูกสาว

"ก็พวกมันหน้าด้านหน้าทน คิดจะปล้นผัวหยี คุณแม่จะให้หยียอมเหรอคะ"

"สามีดีๆ มันก็เป็นศรีแก่ตัว แต่ถ้ามันชั่วนักก็เอามันออกจากชีวิตเถอะลูก"

"แต่หยีรักกล้านะคะแม่"

"แล้วที่มันทำให้หยีเสียใจ มันรักหยีหรือเปล่า"

"พอเถอะค่ะคุณแม่ ของๆ หยี หยีไม่ยอมเสียให้มันแน่"

“แบบนี้เรียกยึดมั่นถือมั่นใช่ไหมค่ะป้า" เอ๋กระซิบถามป้าเพ็ญ

"เรียกว่า กรรมไม่ปล่อยต่างหาก" (มากกว่า)

"อ๋อ อยู่เพื่อชดใช้กรรม คู่เวรคู่กรรมนี่เอง"

"แกพูดว่าอะไรนะ" ศิรินธารหันขวับ

“เอ่อ...เอ๋บอกว่าพวกแย่งสามีคนอื่นนี่เลวจริงๆ ขอให้กรรมตามทันค่ะ"

"ถ้ากรรมไม่ตาม ฉันนี่ล่ะจะจัดการเอง!”