ศรัทธา

[สัดทา]
น. ความเชื่อ, ความเลื่อมใส,
เช่น สิ้นศรัทธา ฉันมีศรัทธาในความดีของเขา
บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ประสาทะ เป็น ศรัทธาประสาทะ.

ก. เชื่อ, เลื่อมใส,
เช่น เขาศรัทธาในการรักษาแบบแพทย์แผนโบราณ.
(ส. ศฺรทฺธา; ป. สทฺธา).

ใจสู้หรือเปล่า ไหวไหมบอกมา
โอกาสของผู้กล้า ศรัทธาไม่มีท้อ